Każdy znający Mazury - nawet pobieżnie - spytany z czym się Mazury kojarzą, poleci natychmiast następującym ciągiem skojarzeń : Śniardwy, Bełdany, Mikołajki, Niegocin, Giżycko, Kisajno, Mamry, etc. Ja znam Mazury dość dobrze i dorzuciłbym jeszcze sporo innych skojarzeń, ale dziś dorzucę tylko jedno : Niemczyka. Leona Niemczyka, jednego z najwybitniejszych polskich aktorów, aktora formatu światowego czy może lepiej hollywoodzkiego. Bo w czym on był gorszy od Mastroianniego, Delona czy zmarłego niedawno Egipcjanina Omara Sharifa ? Pan Leon to była klasa prima sort.
Ktoś powie, że Linda lepszy, może i lepszy. Tylko, że aktorstwo Lindy zapętliło się w tej słynnej kwestii " co wy kurwa wiecie o zabijaniu " i ciągle Boguś tą kwestią wpędza nas w kompleksy, a to jest nieprawdziwe, bo Boguś też nic nie wie o zabijaniu. A my Polacy lubimy by aktor był, w życiu realnym, tym kogo gra. Dlatego gotowiśmy całować Piotra Adamczyka w rękę bo to papież. Zapominamy, że twórcami mogą być tylko aktorzy najwybitniejsi. Reszta aktorów jest tworzywem dla reżysera, scenarzysty czy dramaturga, czasem dla operatora. Aktor jest instrumentem, tak jak fortepian, którego przecież nikt nie uważa za artystę. Inni znowu obruszą się, że największym aktorem naszym jest Daniel Olbrychski, bo to Kmicic - Babinicz, nasz chorąży orszański, Polak z krwi i kości a tu tylko jakiś Niemczyk.
Z Olbrychskim ja mam problem, bo też - chciałbym jako Polak - by był taki jak postacie, w które się wciela. Niestety z tym nie jest najlepiej. Dlatego ja się pytam jaki z niego chorąży orszański i jak on z towarzyszami pancernymi ruszyłby pod Wiedeń, kiedy u niego po dwóch lampkach wina 0,9 promila o 14:00. Przecież taki chorąży wypiwszy bukłaczek okowity za Częstochową po trzech dniach forsownego marszu - sprawdzony przez słowacką milicję pod Bratysławą - będzie miał jeszcze 2,4 promila... i jak wyglądłby atak husarii z Kahlenbergu pod takim pijanym dowódcą ? Kara Mustafa dostałby czkawki ze śmiechu i do dziś nikt z nas nieznałby smaku kawy.
Pan Leon to co innego, on był taki jak jego aktorstwo. Cudowny amant, który laski rwał lepiej od Mastroianniego i Delona, bo pan Leon miał czar nieodparty. Do skojarzeń związanych z Mazurami dorzucę jeszcze śliczną Jolantę Umecką, kobietę o urodzie tak współczesnej, że aż trudno uwierzyć... i ten modny krój okularów. Umecka, absolwentka konserwatorium - wypatrzona przez Polańskiego na basenie - wielkiej kariery aktorskiej wprawdzie nie zrobiła, jednak śliczna buzia w polskim kinie zakotwiczyła się na stałe. Dodatkowo dorzucę jeszcze tlenionego blondaska Zygmunta Malanowicza, który okazał się aktorem całkiem zdatnym. Tak oto mamy komplet aktorów, a więc " Nóż w wodzie " film z 1961 roku, pierwszy polski film nominowany do Oscara. Ja ten film oglądam zawsze chętnie z powodów poza artystycznych, oglądam z powodu obrazów. Tam przechowały się obrazy Mazur jakie zapamiętałem z wczesnego dzieciństwa i czasów nieco późniejszych. Jest piękna scena burłaczenia " Christine " ... No ! no ! bez żadnych mi tu skojarzeń. W czasach kiedy doczepiane do jachtów silniki były rzadkością, a obiektem marzeń był radziecki " Wietierok " aby dopłynąć z Mikołajek do Giżycka należało trochę poburłaczyć. Oczywiście scena cielesnego obcowania z filmową Krystyną też jest dość mocno zasygnalizowana... i te hardcorowe pocałunki jakich w polskim filmie wczesniej nie było. Na dosłowność pewnie nie zgodził się Gomułka, nie chcąc denerwować tow. Zofii. Na " Mercedesa " w scenie początkowej też się nie zgodził, chyba nie chciał denerwować producentów " Wołgi " I przepiękna ostatnia scena z bindugą, których dziś na jeziorach mazurskich ze świecą szukać.
To była cicha, spokojna kraina, ciche przystanie, kilka Omeg i żadnego jachtu kabinowego, poza jednym, przepięknej urody jachtem " Christine " Właśnie, właśnie, gdzie podział się jacht " Christine " Ciąg dalszy nastąpi.
Komentarze