Powroty do domu, w którym pies nie merda ogonem nie są łatwe. Wszystko jest na swoim miejscu, ale inaczej. Mikołaj był biegły w sztuce feng shui, bo ciągał swój materac wzdłuż łóżka celem znalezienia najbardziej odpowiedniego miejsca. Wstając z łóżka należało uważać żeby nie nadepnąć na coś miękkiego. Teraz już nie trzeba uważać.
Był Mikołaj wielkim smakoszem. Kiedy jadł jeździł miską po całej kuchni, koniec końców miska lądowała w kącie między ścianą a lodówką. Należalo uważać przy otwieraniu lodówki. Teraz już nie trzeba uważać. Kiedy był w sile wieku na widok smyczy podskakiwał do wysokości klamki, dziś pozostały tylko ślady na drzwiach.
Był również Mikołaj odważnym związkowcem walczącym o prawa pracownicze. Brał udział w dwóch pikietach i nie straszny był mu widok palonych opon. Był również niezwykle opiekuńczy w stosunku do kotów, ale też i odważny kiedy płynął kajakiem forsując niebezpieczne szypoty. Przy tym pogodny był i wesoły.
A nic nie zapowiadało, że taki będzie, bowiem dorastał w pełnej rodzinie z matką i ojcem. U psów jest odwrotnie niż u ludzi. Dziecku wychowanemu przez ojca i matkę jest lżej w życiu, niż dziecku porzuconemu czy półsierocie. Wyjąwszy oczywiście sytuację, w której ojciec zna tylko " zabawę w misia " czyli powrót z pracy na czterech łapkach. Takie rozrywki są zabawne jedynie dla dzieci z sąsiedztwa, dla dzieci taty - misia są zabawne trochę mniej.
U psów, szczeniak dorastający w pełnej psiej rodzinie staje się w którymś momencie rywalem ojca. Wtedy zaczyna się dla takiego pieska gehenna. Ojciec próbuje odgryźć synowi uszy. Tak właśnie był dręczony Mikołaj. Rodzina bardzo porządna, matka rasowa Jamniczka, ojcu też niczego nie brakowało, na wszystko miał papiery, na wszystko miał pokrycie. Rodzeństwo Mikołaja było jak malowane, jedno w jedno standardowe jamniki. Tylko u Mikołaja odezwały się geny nierasowego stryja, lekko skundlonego jamnika. A może matka nie była aż tak porządna i inny pies dorabiał Mikołajowi ogon i uszy ? Rodzeństwo Mikołaja jako śliczne, dorodne jamniki szybko odnalazło swoich właścicieli tylko na niego nie było chętnego.
Po odejściu Ciapka, posiadanie kolejnego psa nie było rozważane. Jakoś tak 3 - 4 miesiące. Potem psa zaczęło brakować i wtedy w supermarkecie zawieszono tablicę " Kupię - sprzedam - zamienię " a na tej tablicy ktoś zawiesił karteczkę " Oddam psa w dobre ręce za 1 zł " Czy ja mam dobre ręce ? nie mnie oceniać. Złotówka, która została z zakupów w kieszeni była, tego akurat byłem pewien. Ależ 15 lat temu była w Polsce drożyzna, żeby tak człowieka do jednej złotówki wyportkować. Teraz chyba jest inaczej, bo to PKB tak wali do góry jak radziecki MIG -15.
Pojechałem na wieś po nowego psa. Jednak padłem ofiarą małego oszustwa, bowiem pies był za złotówkę + poniesione koszty utrzymania. Zbyt długo był przy rodzicach i zbyt nadwyrężył budżet rodzinny. Koszty utrzymania właścicielka ustaliła na 16 zł, bo tyle akurat zostało mi z zakupów w drugiej kieszeni. I ani grosza więcej. To chyba jednak nie było takiej drożyzny 15 lat temu ? Za 17 PLN dostałem psa na gotowo, prawie dorosłego, uformowanego jamnika, choć nie do końca ( ech ten ogon i uszy ! ) Ponieważ był prawie dorosły, więc nigdy nie udało mi się go ułożyć. Z drugiej jednak strony, czy ja jestem sierżant Walczak z MO żebym miał się trudzić układaniem psa " Cywila " za 17 PLN ?
PS. Pani Basia, dobra dusza, osiedlowy vet ustaliła w przybliżeniu wiek psa. Wyszło jej z tabelki, że Mikołaj urodził się na początku grudniu. 6 grudnia obchodzi się imieniny Mikołaja, tradycji trzeba przestrzegać, tak zawyrokowała córka. I był z nami 15 lat, ale już go nie ma.
